Vuslat

Yalnızdım

Rüyalarıma kızacak kadar

Yoktun!

Gelmiyordun.

Hayat akıyordu...

Akını saçlarıma bırakırken

Karası gönlüme düşüyordu

Neredesin?

Diye sorarken ısrarla

Bir bahar gününe kısmetmiş

Bitmeyecek gibi görünen

Yalnız günlerin sonu